Na ostatnich zajęciach naszego cyklu tworzyliśmy OKŁADKI do TRAVEL JOURNALA.
Wymyśliłam taką formę, by w czasie wakacji nie stracić inwencji twórczej, inspirować się latem i sposobem jego spędzania i mieć się czym podzielić, gdy ponownie spotkamy się w nowym roku akademickim.

   Bazą jest nabyty w Actionie kwadratowy zeszyt, w rozmiarze 21/21 cm,
z twardą okładką, zamykany na gumkę. W środku ma dobre twarde i szyte kartki, na których można malować, kleić, pisać, umieszczać zdjęcia.

Tym razem wykorzystaliśmy katalogi różnych firm wycieczkowych, stare mapy, fragmenty kolażu, papiery ozdobne i wszystko, co nam się udało zgromadzić w związku z wakacjami i urlopami.
   Od dłuższego czasu w grupie uczestnicy wymieniają się zgromadzonymi materiałami, doradzają sobie nawzajem, inspirują pomysłami innych.

Niestety, edytor sam wykadrował moje zdjęcia i część twarzy schował poza ramkę. Nie było to moim zamiarem, ale właściwie lepiej widac to, co tworzymy.

   Jestem ciekawa, czym wypełnią się te travel journale podczas tegorocznego lata, ale o tym doniosę dopiero w październiku.

UWAGA! Żeby nie było tak, że ktoś się musi do czegoś zmuszać!!!
Ci, którzy nie mieli zaufania do swojej systematyczności, nie lubią dokumentować czasu i zdarzeń, nie mieli "obowiązku" robienia tych albumów podczas lata!!!

 W dzisiejszych czasach trudno jest utrafić z prezentem, więc często dajemy w prezencie... pieniądze, żeby jednak zrobić to elegancko, nie wystarczy zwykła koperta, dlatego na kolejnych zajęciach tworzyliśmy
​KOPERTY PODARUNKOWE

 I wiecie co? Nie wiem, jak to się stało, ale nie sfotografowałam gotowych kopert, poza jedną, bo miała nietypowe zamknięcie (reszta była wiązana sznureczkiem albo tasiemką).

Takie koperty można ozdabiać mniej lub bardziej, można je robić pogrubione (gdy chcemy tam zmieścić więcej banknotów), albo cieniutkie (za to banknoty o większych nominałach :-). Można dobierać motywy do adresata... Kolejne pole do inwencji twórczej.

Jeżeli ktoś śledzi mojego bloga, na pewno zauważył, że ATC, to jedna z moich preferowanych form scrapbookingu. Darzę tę miniaturową kartę szczególna atencją. Nie wyobrażam sobie, że mogłabym jej nie tworzyć.
   Dlatego nie mogło jej zabraknąć na moich zajęciach rękodzieła artystycznego.

 Uczestnicy sami wycinali drobne elementy albo korzystali z tych, które dla nich wcześniej przygotowałam. Nie ukrywam, że to zajęcie dla cierpliwych :-)
Można jednak korzystać z gotowych naklejek, płaskich i przestrzennych, jakie dostać można w księgarniach, sklepach papierniczych, galeriach czy
​w Actionie.

Nie zdążyliśmy zrobić tych kart tyle, by moc się wymienić z innymi członkami grupy, ale... wszystko przed nami.
​Nawet mała forma może sprawić przyjemność.

Art Journal... scrapbooking kocha angielskie nazwy i często przez to "onieśmiela" początkujących. A to zwykły albumik tworzony na 1001 sposobów...
   Poprosiłam by uczestnicy przynieśli ze sobą różne kolorowe gazety, czasopisma, gazetki reklamowe etc. Co ciekawe dużym wzięciem cieszyły sie te dostępne w aptekach czy Rossmanie. Było w czym wybierać!!!

Nasz ,jedyny w grupie, Pan przyniósł historyczne już numery "Wieczoru Wrocławia", było "Twoje Zdrowie" i wiele, wiele innych.

​A oto, co z nich powstało . Pokazuję etapy tworzenia i efekty końcowe:

          Gdy przeglądałam później gotowe już albumy, uderzyło mnie jedno :
z pozornie przypadkowo dobieranych obrazków i napisów, wychodzi cała zwarta historia, z wprowadzeniem i "morałem".
Taka zamknięta indywidualna opowieść.
Można te formę wykorzystywać do utrwalania wspomnień, do zapisywania różnych życiowych mądrości, do impresji i zapisywania chwil, do tworzenia zabawnych historyjek itp., itd.
Jest prosta do zrobienia, bo można wykorzystać różne kartki (z np. starego zeszytu, czy kalendarza), obrazki i napisy też występują nawet w reklamówkach z supermarketu. Wystarczy odrobina wyobraźni, jakaś myśl na początek, a potem opowieść już sama się klei (w przenośni i przy pomocy kleju) . Na koniec dziurki dziurkaczem , tasiemka, wstążeczka, sznureczek i gotowe. Można temu nadać tytuł i ozdobić okładkę.

Jedna ważna uwaga : związywać trzeba luźno, zeby kartki dawały się obracać!

    Obiecałam już w czerwcu, że pokażę Wam, co się ostatnio podziało u mnie w zakresie rękodzieła i scrapbookingu, więc wreszcie się za to zabieram.
Od dłuższego czasu zabiegałam o to, by prowadzić regularne zajęcia i dzielić się swoja wiedzą i doświadczeniem z innymi.
     Trochę przeszkodziła covid, trochę trzeba było "poprzecierać ścieżki", ale od maja zaczęłam prowadzić regularne zajęcia na Uniwersytecie Otwartym przy Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu.
   Muszę przyznać, że trafiła mi się bardzo dobra grupa, która chetnie podejmowała proponowana przeze mnie aktywność. Spotykalismy sie co tydzień i co tydzień realizowaliśmy nowy projekt.
Przedstawię je teraz po kolei:
​
   WIZYTÓWKI I PROSTA KARTKA

 Dużo łatwiej pracuje się w grupie, w której ludzie się choć trochę znają i mogą do siebie mówić po imieniu, więc od tego zaczęliśmy

Na tych samych zajęciach zrobiliśmy także prostą kartkę okolicznościową - na imieniny, jako niespodziankę dla partnera, dla wnuków itd.

 W ten sposób zainaugurowaliśmy spotkania, umawiając się na kolejne.
​
Każdy miał się zaopatrzyć we własne nożyczki, klej i przydatne dodatki : wstążki, sznureczki, koraliki, guziki, kolorowy papier  etc.

       Bardzo długo nie zaglądałam na tę swoją stronę, z powodów różnych.
Teraz jednak, gdy wiosna bardzo pomału budzi się do życia, uznałam,
że nazbierało mi sie dość ciekawych rzeczy, żeby je opisać.

       Mimo, że nie pojawiałam się na blogu, był to bardzo aktywny czas twórczy.
Największą przyjemność znajdowałam w robieniu miniatur, o których już wielokrotnie pisałam, czyli kart ATC (Artistic Trading Cards).
Nie potrafię zliczyć, ile kart zrobiłam, ile wysłałam i ile dostałam, wymieniając się z innymi pasjonatkami, ale było to naprawdę DUŻO!
Mogę powiedzieć, że właśnie kończę już PIĄTY album, w których te karty kolekcjonuje.

    Robienie tych kart jest dla mnie sposobem na odreagowanie stresów, uzupełnieniem wieczorów przy audiobooku albo filmie, zajęciem dla głowy i palców. Wśród moich znajomych są tacy, którzy twierdzą, że nie mieliby cierpliwości precyzyjnie wycinam nożyczkami drobne elementy, ale ja to kocham i mnie to uspokaja...

        Po tym przydługim wstępie, pokażę Wam trochę ze swojej kolekcji :

                  Skąd przychodzą pomysły, inspiracje?
Nie wiem, czasem to po prostu efekt motywów, które powycinałam i pogrupowałam. Lubię zaglądać do małych kopertek i składać z nich jakąś całość.
Czasem to efekt nowych papierów, od których kolekcjonowania wciąż się nie mogę powstrzymać, mimo, że niedługo zabraknie dla nich miejsca w moich dużym mieszkaniu :-)
Niekiedy obrazki "komponują się same", a ja tylko łączę i przyklejam elementy.
​

       Któregos razu zafascynowały mnie obrazki malowanych "dziewczynek". Dowiedziałam się, że pochodzą ze stempli, które potem maluje sie i starannie wycina. Mam w swojej kolekcji 3 takie "laleczki", zwane Goriuskami", ale poprosiłam na grupie "ATC i inne drobnostki" o to, by posiadaczki stempli podzieliły sie ze mną odbitkami. W rezultacie mam w kolekcji 14 różnych wzorów, które sukcesywnie maluje, wycinam i wyklejam na kartach ATC.
BARDZO WAM DZIEWCZYNY DZIĘKUJĘ!!!

    Mam także ATC innych scraperek, które stały się dla mnie inspiracja do tworzenia własnych:
​

Mam nadzieję, że zainteresowałam Was tą nową kolekcją.
Na przełomie marca i kwietnia ma sie odbyć kolejne sp[otkanie scraperek w ramach tzw. "SrapMoc 2", tym razem organizowane przez Kwiat Dolnośląski w pałacu w Małkowie.

Relacje z tego spotkania na pewno znajdą sie także na TYM blogu.

        Zapomniałam napisać, że utwardzonych baz do kart dostarcza mi w dużych ilościach  moja koleżanka, zwana KRULIKIEM (tak właśnie nieortograficznie pisanym). Od niej także dostałam piękne pudełko, w którym te bazy trzymam.

Ósmego października 2022 roku odbył się w poznaniu kolejnyzlot miłosników scrapbookingu. Organizacyjnie trudu tego podejmuje się Koło Gospodyń Miejskich i Wiejskich w Poznaniu. Nasze koleżanki, które chętnie odwiedzaja także Dolnoślaskie Warsztaty Craftowe we Wrocławiu.
Do Poznania zjechały sie miłośniczki scrapbookingu z całej Polski.
​Tym razem obowiązywały kolory żółto-pomarańczowo-morelowo-brązowe, czyli kolory jesieni.
Przyznaję, że stroje niektórych uczestniczek wzbudzały zachwyt, a kolorowy tłum, który zapozował do zbiorowego zdjęcia, był olśniewająco liczny.

Tradycyjnie można było przywieźć tzw." tytkę", czyli papierową torebkę z prezentem, specjalnie ozdobioną na zlot. W środku "obowiązkowy" był czekoladownik  (oczywiście z czekoladą). Reszta zawartości zależała od inwencji twórcy tytki. O godzinie 13.00 tytki były losowane i każdy ofiarodawca, został właścicielem tytki zrobionej przez kogoś innego.
Każda torebka była już swoistym dziełem :
​

Tradycyjnie na zlocie można było uczestniczyć w warsztatach, pokazach oraz zrobić zakupy w sklepach dla rękodzielników.

Dla chętnych udostępniony był specjalny długi stół, z materiałami sponsorowanymi przez wystawców, przy którym można było na miejscu tworzyć różne scrapy.
​

Organizatorki zadbały zarówno o wrażenia estetyczno-dekoracyjne 

...jak i kulinarne... Niestety, serwowanych drożdżówek, tarty, zupy dyniowej, kanapek, ciastek i kanapek... nie sfotografowałam. A szkoda!

Frekwencja dopisała, humory także, a i inwencji twórczej nie zabrakło.

Po raz kolejny (jak we Wrocławiu) wymieniałyśmy się kartami ATC i była z tego niezła zabawa.

Zrobiłam takie karty ;

A dostałam takie :
​

Warto też wspomnieć o nietypowym stoisku, na którym kupić można było rzeczy uszyte- lalki z kompletem ubrań, broszki, breloczki, kosmetyczki, torby etc.

IX Poznańskie Scrap Party było intensywne i , jak zwykle, zostawiło niedosyt.
Ile się jednak podziało podczas tych jedynie pięciu godzin jego trwania!!!
Czekam więc na spotkanie za rok, okrągłe bo dziesiąte!!!

Ostatnimi czasy najczęściej pokazywałam swoje prace z obszaru kart ATC, a prawie zupełnie odeszłam od malowania.
​Latem ubiegłego roku, razem ze swoja koleżanka z Krakowa - Ewą, malowałam kwiaty, fragmenty parku i Starego Miasta. Może warto do tego wrócić?

Uwielbiam impresje z podróży.
Te ze Skandynawii:

​Te z podróży Koleją Transsyberyjską :

Z wyprawy "Polskimi śladami po Paryżu" :

​

Moja seria : Wieże Wrocławia "

W ubiegłe lato malowałam z Ewą kwiaty i fragmenty Wrocławia :
To moje :
​

A to Ewy P. :

​

Kiedy tak przywołałam te obrazy, aż mnie palce zaswędziały, by do malowania wrócić. Może znów się uzbiera jakaś seria?
Pozdrawiam i zapraszam do komentowania :-)
​

Bardzo długo nie zaglądałam na tego bloga.
Zastanawiam się, czy ludzie jeszcze czytają blogi? oglądają obrazki, zdjęcia, filmy na nich umieszczone?
Nie wiem, ale od czasu do czasu mam tak wielką ochotę na podzielenie się tym, co robię, więc mogę nawet... pisać dla siebie :-)

Podczas tegorocznych, już XXI Dolnośląskich Warsztatów Craftowych organizowanych we Wrocławiu przez Kwiat Dolnośląski, jednym z punktów programu było wymienianie się kartami ATC. Co za szaleństwo i wyzwanie!!!
Udało mi się wejść w posiadanie 47 kart, a to oznacza, że tyle samo dałam innym.
Jeśli jednak myślicie, że w ten sposób moje zbiory się uszczupliły, to jesteście w błędzie. Nie dość, że przybyło mi owych 47 ATC, to nabrałam wiatru w żagle i nie mogę wyhamować, tylko cały czas robię nowe karty :-)

Ostatnio takie :

​

!!!
Niektóre z nich znalazły już nowy dom i zasiliły czyjąś kolekcję.
A propos kolekcji, ro skończyła właśnie CZWARTY album z kartami ATC i usilnie poszukuje kolejnego, na razie gromadząc nowe karty (własne i te z wymiany) w pudełeczku. Pudełeczko wygrałam w konkursie "AGATERII" na w/w warsztatach craftowych :-)

Są takie okresy, kiedy nie potrafie sie skupić na niczym innym i tylko robię karty ATC, ale ostatnio doszłam do wniosku, ze trzeba jednak zmienić formę aktywności... Przerzucam się na rysowanie i malowanie. Jak długo uda mi się omijać "przydasie " niezbędne do robienia kart ATC? To sie dopiero okaże!!!

A to ostatnio zrobione karty :
​

I jeszcze takie:

​

Czasem słyszę pytanie : Skąd bierzesz pomysły na te karty?
Z głowy i materiałów, jakie mam pod ręką. Czasem inspirują mnie karty innych kolekcjonerek, czasem wyzwania w grupach. Kocham to robić i nic na to nie poradzę :-)

Jeśli coś się Wam spodoba, albo będziecie mieć jakieś uwagi, zostawcie je, proszę , w komentarzach.
​Do następnego spotkania!!!

   Raz po raz zastanawiam sie nad tym, co może być inspiracją do tworzenia?
Na dobrą sprawę inspiracją, impulsem, motywacją może być wszystko: przyroda, nastrój, pogoda, dzieła innych, ciekawa wycieczka etc.
   W swoich skandynawskich podróżach spotkałam (po Sundbrun i Carlu oraz Carin Larssonach), ciekawe miejsce w stolicy Szwecji, Stockholmie.
Miejscem tym było Waldemasudde

   "Prins Eugens Waldemarsudde" to państwowa galeria sztuki położona na wyspie Djurgården w Sztokholmie.

 Kolekcja obrazów mieści się w willi księcia Eugena(Eugeniusza?), która po jego śmierci 1947 roku przeszła, na mocy sporządzonego przez niego testamentu, na własność państwa . Wraz z willą przekazał także kolekcje dzieł sztuki, obrazów i rzeźb.

  Książę Eugen sam był malarzem, studiował w Paryżu i w Stockholmie.
Bardzo cenił i wspierał młodych artystów, zwłaszcza skandynawskich,
był ich mecenasem, kupował ich obrazy i prezentował w swojej galerii, specjalnie na ten cel wybudowanym budynku.
Od 1997 roku budynek mieszkalny wzbogacił się o łącznik, dzięki czemu można wygodniej zwiedzać i dom i galerię.

   Książe Eugen gromadził swoje zbiory przez 60 lat. Dzieła kupowała bądź bezposrednio od artystów, bądź na różnych aukcjach.
W momencie , gdy zmarł kolekcja liczyła ok.3500 prac ponad 450 artystów, a dodatkowo składały sie na nia obrazy samego księcia (3200 sztuk)

Oprócz faktu, że dom jest teraz galeria sztuki, zachował się jego pierwotny klimat, zostały meble z wyposażenia, rzeźby w parku. Pomieszczenia maja specyficzny klimat i piękne światło, które dodatkowo podkreśla urok prac zdobiących ściany.
​

   Widok z okien  jest taki, że wcale nie dziwi temat prac samego księcia, który często malowała wodę i chmury.
Z prac księcia dziś najwyżej cenione są trzy: Wiosna (1891), Stary zamek (1893) i Chmura (1896).

Waldemarsudde nie leży na szlaku turystycznych wycieczek po Stockholmie.
Je​żeli jednak tam kiedyś pojedziecie, spróbujcie odwiedzić to miejsce i poczuć jego specyficzny klimat.